• 1001 boeken die je moet gelezen hebben
  • Over
  • Overzicht boekenrecensies
  • Overzicht filmrecensies

Birgit leest

Birgit leest

Tag Archief: Connie Palmen

Leesstapeltje januari 2021

02 zaterdag jan 2021

Posted by Birgit leest in Lectuurupdate

≈ Een reactie plaatsen

Tags

Agatha Christie, Connie Palmen, De zee, En toen waren er nog maar, Erin Niimi Longhurst, Geheel de uwe, Grand Hotel Europa, Het no-nonsense meditatieboek, Iedereen belegger, Ilja Leonard Pfeijffer, John Banville, Juli Zeh, Kijken door de ogen van een ander, Le Rapport de Brodeck, Margot Vanderstraeten, Mazzel Tov, Nieuwjaar, Philippe Claudel, Pierre Huylenbroeck, Steven Laureys

Ook in 2021 gaan we er helemaal voor! Hierboven zie je mijn leesstapeltje voor januari 2021 en ook nu ben ik waarschijnlijk weer te ambitieus geweest, want meestal plan ik veel meer dan ik kan uitlezen in een maand. Enkele boeken ben ik echter al in december 2020 begonnen, maar zijn niet uit geraakt, dus die boeken zullen hopelijk snel uit zijn omdat daar al een groot deel van gelezen is. Ik heb ook enkele nieuwe boeken op het leesstapeltje gelegd, maar we zien wel waar we geraken en anders wordt het doorgeschoven naar volgende maand. Hieronder een klein overzicht:

– Begonnen in 2020 en eindigen in 2021:

* Grand Hotel Europa van Ilja Leonard Pfeijffer

* Het no-nonsense meditatieboek van Steven Laureys

* Kijken door de ogen van een ander van Erin Niimi Longhurst

* Mazzel Tov van Margot Vanderstraeten

* En toen waren er nog maar… van Agatha Christie

* Geheel de uwe van Connie Palmen

– Ik lees non-fictie:

* Het no-nonsense meditatieboek van Steven Laureys

* Kijken door de ogen van een ander van Erin Niimi Longhurst

* Mazzel Tov van Margot Vanderstraeten

* Iedereen belegger van Pierre Huylenbroeck

– Nieuw in 2021:

* Iedereen belegger van Pierre Huylenbroeck

* Nieuwjaar van Juli Zeh

* De zee van John Banville

* Le rapport de Brodeck van Philippe Claudel

Het is weer een grote stapel, maar zonder Facebook en Instagram (die ik eind vorig jaar weggedaan heb) hoop ik toch nog iets meer te lezen, maar we zien wel hoe ver we geraken. In ieder geval, veel leesplezier voor januari!

Terugblik 2020 – Vooruitblik 2021

23 woensdag dec 2020

Posted by Birgit leest in Lectuurupdate

≈ 1 reactie

Tags

Archief van verloren kinderen, Björn Soenens, Charlotte Van den Broeck, Connie Palmen, De lengte van een oceaan, De meeste mensen deugen, De zeven zussen, Frankenstein, Het moois dat we delen, I.M., Ish Ait Hamou, Lucinda Riley, Margot Vanderstraeten, Mary Shelley, Matilda, Mazzel Tov, Roald Dahl, Rutger Bregman, Valeria Luiselli, Waagstukken

2020 was om het kort te zeggen een echt kutjaar. Door corona werden onze vrijheden beperkt, waardoor we tijdens de eerste lockdown zelfs geen verplaatsingen mochten doen die niet essentieel waren. In het begin van de coronaperiode was ik zeer angstig, omdat ik geen flauw idee had wat ons te wachten stond en sliep ik ook zeer slecht. Ik ben mogen blijven werken terwijl andere collega’s technisch werkloos waren, wat er dan voor zorgde dat ik veel sliep ’s avonds, want het was ook heel anders werken dan ik normaal was. In 2020 zijn er ook positieve dingen gebeurd, zo ben ik eindelijk na lang erover tobben en doen veranderd van job, waar ik eigenlijk heel tevreden over ben, omdat ik denk dat dit wel een stap voorwaarts is in mijn professionele groei en ontwikkeling. Maar ik heb ook veel tijd doorgebracht met mijn vriend, wat ervoor gezorgd heeft dat we klaar zijn voor een volgende stap in onze relatie, want in 2021 zijn we van plan om te gaan samenwonen. We hebben nog niets op het oog, maar we zijn al stilletjes aan aan het zoeken en ons aan het voorbereiden.

Maar hoe zit het nu eigenlijk met mijn blog? Er zijn periodes geweest dat ik veel gepost heb, er zijn periodes geweest dat ik zeer weinig gepost heb, gewoon omdat de inspiratie om te schrijven er niet was. 2020 was met momenten echt een periode van low energy, wat ervoor gezorgd heeft dat ik weinig tijd aan mijn blog besteed heb. Hieronder wil ik evalueren hoe mijn voornemens voor 2020 gelopen zijn en welke voornemens ik voor 2021 maak. Ondanks het feit dat ik weinig inspiratie had om te schrijven, heb ik daarentegen wel veel gelezen (meer dan 40! Boeken), wat eigenlijk wel een topjaar is. Het is wat dubbel, want ik heb vooral veel dunne boeken gelezen die minder zwaar waren. Dus ik heb er wel enorm van genoten om boeken te lezen die snel lazen, maar in 2021 wil ik toch iets dikkere boeken met meer body lezen.

Mijn leesvoornemens voor 2020 en het al dan niet slagen ervan:

  1. De blog onderhouden: Met momenten geslaagd, maar met momenten ook niet geslaagd. Zoals hierboven gezegd had ik met momenten gebrek aan inspiratie om te schrijven, omdat ik met momenten ook heel moe gelopen heb. Ik hoop in 2021 meer inspiratie te hebben en meer creativiteit om te schrijven.
  2. Klassiekers lezen: Niet geslaagd. Ik had vooropgesteld om toch zeker 5 klassiekers te lezen en ik las er dit jaar maar twee, namelijk Frankenstein van Mary Shelley en nu ben ik nog bezig in Een kerstvertelling van Charles Dickens. Zoals gezegd was de focus om echt zware boeken te lezen er gewoonweg niet, dus het is er ook niet van gekomen.
  3. Lezen in andere talen dan het Nederlands: Geslaagd. Ik las zowel in het Engels, Frans en Zweeds enkele boeken, maar niet zoveel als ik zou willen. Dus volgend jaar doen we het nog beter!
  4. Meer van eigen bodem lezen: Geslaagd. Ik las toch zeker een 20-tal boeken van Belgische auteurs, zowel fictie als non-fictie. De bedoeling is uiteraard om meer fictie te lezen, maar het is een begin.
  5. Geen quotum opleggen: Geslaagd. Dit jaar heb ik mezelf geen quotum opgelegd en ik heb meer dan 40 (!) boeken gelezen. Dit komt natuurlijk ook door het uitzonderlijke jaar met corona waardoor we eigenlijk niet veel konden doen en dan heb ik maar heel veel gelezen.
  6. Minder online zijn en meer lezen: Niet geslaagd. Ik denk als ik de tijd die ik op social media heb gespendeerd, besteed zou hebben aan het lezen van boeken, dan zou ik waarschijnlijk nog veel meer gelezen hebben. Met momenten heb ik echt een degout gekregen voor het online gebeuren. Met momenten overweeg ik nu weer om mijn social media te deactiveren om meer tijd aan andere dingen te kunnen besteden.
  7. Genieten: Geslaagd. Ik heb soms echt wel goede boeken gelezen. Vooral de boeken van Brenda Froyen zullen me dit jaar bij blijven, ook het boek van Björn Soenens en De zeven zussen van Lucinda Riley, want hoewel dit niet mijn genre is, vond ik het wel zeer goed. Ook Het moois dat we delen van Ish Ait Hamou vond ik prachtig. Dus het was zeker wel een goed leesjaar, ondanks de vele dunne boeken.

Mijn leesvoornemens voor 2021:

Ik denk dat mijn leesvoornemens wat in dezelfde lijn zullen liggen als die van 2020, maar toch overloop ik ze graag eens:

  1. De blog onderhouden: In 2021 wil ik meer tijd besteden aan mijn blog, door over bepaalde thema’s boeken te lezen en daarover een samenvattende blog te schrijven. Ik wil ook meer recensies plaatsen van de boeken die ik gelezen heb en eventueel ook meer films bekijken om die ook te recenseren. Verder wil ik ook mijn blog meer structureren door alles in de overzichtspagina’s op te nemen zodat er gemakkelijker kan gezocht worden in de blog.
  2. Klassiekers lezen: In 2020 is dit een beetje gelukt, maar ook in 2021 neem ik me voor om minstens 5 klassiekers te lezen. Ik zal niets vooropstellen, want ik heb al gemerkt dat dat contraproductief werkt, dus ik zal zien op het moment zelf wat ik lees.
  3. Lezen in andere talen dan het Nederlands: In 2020 las ik het een en ander in andere talen, dus in 2021 doen we dit weer. Ik wil vooral in het Frans en Spaans meer lezen, want ik heb het gevoel dat ik die talen wat links laat liggen ondanks het feit dat ik die wel gestudeerd heb. Ik ben nu meer bezig met Zweeds en wil ook Duits onder de knie krijgen.
  4. Geen quotum opleggen: In 2020 heb ik mezelf geen quotum opgelegd hoeveel boeken ik in 2020 wou lezen en dat heeft echt zijn vruchten afgeworpen. Ik heb veel meer gelezen dan andere jaren en op het einde van het jaar had ik geen stress omdat ik mijn quotum niet zou helpen. Ik heb het gevoel dat die Goodreads Challenge meer contraproductief werkt bij mij dan iets anders.
  5. Minder online en meer lezen: Ik heb al gemerkt dat ik op momenten dat ik me moe voel geneigd ben om te gaan scrollen door mijn social media, tot mijn grote frustratie, want ik zou die tijd nuttiger kunnen besteden aan bijvoorbeeld lezen, maar ook aan andere dingen. Met momenten overweeg ik om die social media weer te deactiveren. We zien wel wat 2021 brengt.
  6. 1001 boeken die je moet gelezen hebben verder uitwerken: Op mijn blog heb ik een nieuwe overzichtspagina waarbij ik mee doe aan de challenge 1001 boeken die je moet gelezen hebben. Dit sluit wat aan bij Klassiekers lezen, want die 1001 boeken zijn veelal klassiekers, dus hiervoor wil ik ook wat meer klassiekers lezen en ik doe mee aan deze challenge om mezelf te stimuleren om meer klassiekers te lezen. We zullen in 2021 zien of de challenge contraproductief werkt of niet…
  7. Meer uit mijn eigen bibliotheek putten en bedacht nieuwe boeken bij kopen: Ik heb maandelijks altijd wel een budget dat ik aan boeken besteed, maar ik heb ook kuising in mijn boeken gehouden en gemerkt dat ik ook veel koop dat mij op dat moment interessant lijkt, maar een paar jaar later lijkt het niet meer bij mijn leessmaak te passen, dus ik wil bewuster zijn van wat ik me koop en wil dat het op termijn ook loont.
  8. Genieten: Dit is toch wel het belangrijkste puntje, want ondanks het feit dat ik allerlei voornemens maak, wil ik vooral genieten van het lezen. Het mag geen verplichting worden waaraan ik geen plezier meer beleef. Het moet vooral rust brengen en mezelf verrijken als mens.

Tot slot volgt hieronder nog mijn top 10 van 2020:

  1. Het moois dat we delen van Ish Ait Hamou*****

Prachtig boekje over radicalisme, racisme en hoe die twee met elkaar verbonden zijn. Toch geeft het boek een sprankeltje hoop, want niet alles is verloren.

2. De meest mensen deugen van Rutger Bregman****

Wat als de mens niet zo slecht is als iedereen denkt? Die vraag stelde Bregman zich en aan de hand van allerlei studies toont hij aan dat de mens van inborst toch niet zo slecht blijkt te zijn. Een interessant boek dat je visie op de mensheid opentrekt.

3. De lengte van een oceaan van Björn Soenens****

De lengte van een oceaan gaat over het Amerika van vandaag en hoe het zo is geëvolueerd. Ik weet eigenlijk niet zo heel veel over Amerika en dat heeft toch wel mijn blik verruimd, want ik weet nu weer een beetje meer over Amerika.

4. I.M. van Connie Palmen*****

I.M. is een in memoriam voor Ischa Meijer, de geliefde van Connie Palmen. Ze vertelt hoe ze hem heeft ontmoet, hoe intens hun relatie was en hun liefde voor Amerika. Dit is geen gewone liefde, maar een passionele liefde op alle vlakken, want Ischa Meijer was dan ook een uitzonderlijk persoon

5. Frankenstein van Mary Shelley*****

Dit blijft toch mijn all time favorite. Het is het derde jaar op rij dat ik dit boekje lees en het blijft een grote indruk nalaten. Vooral het thema spreekt mij aan omdat we ons als mens gewaardeerd en goed voelen als we in verbinding staan met de ander. Als dit niet het geval is, veranderen we bij wijze van spreken in een monster.

6. Waagstukken van Charlotte Van den Broeck****

Aan de hand van essays vertelt Charlotte over architecten die een gebouw gezet hebben die nefast was voor de omgeving, waardoor dit uiteindelijk leidt tot de zelfmoord van de architect. Charlotte reist hierdoor het land en continent (en zelfs Amerika) rond op zoek naar verhalen die ze in mooie essays weet samen te vatten.

7. Archief van verloren kinderen van Valeria Luiselli****

Een koppel met twee kinderen trekt naar de grens van Mexico om hun relatie te redden. Ondertussen beleven we ook het verhaal van de verloren kinderen. Kinderen die tijdens de doortocht van Mexico naar Amerika zoek geraken en nooit meer worden teruggevonden. Een beklijvend roman dat je toch ook iets bijleert over de geschiedenis van Amerika.

8. Matilda van Roald Dahl****

Dit is toch echt nostalgie en ik ben blij dat ik in 2020 dit nog eens herlas. Ik las het ooit als jong meisje en ik heb ook al eens de film gezien en het is mij enorm bijgebleven. Dit jaar het boek herlezen en de film nog eens opnieuw bekeken en het blijft goed. Het is een pleidooi voor het lezen van boeken, want dat maakt ons intelligent en verandert ons niet in televisiekijkende zombies.

9. Mazzel Tov van Margot Vanderstraeten****

Dit boek dit jaar ook nog eens herlezen voor de leesclub en het is een boek dat mij echt is bijgebleven en toch wel indruk op mij heeft gemaakt, want ik herlees het graag. Margot Vanderstraeten werkt als huiswerkbegeleidster bij een joods gezin in Antwerpen en maakt zo kennis met de joodse cultuur en wij nu ook door het schrijven van dit boek. Ik heb hierdoor veel bijgeleerd over het jodendom.

10. De zeven zussen van Lucinda Riley****

Dit was toch wel de verrassing van het jaar. Ik had hierbij weinig verwachtingen, want dit is niet het genre boek dat ik normaal lees, maar het is veel beter mee gevallen dan verwacht en helemaal niet zo zeemzoet zoals ik ergens verwacht had. Het boek gaat over Pa Salt die komt te sterven en daarbij zijn zes adoptiedochters een brief nalaat waarin hij hun afkomst verklapt. Zo gaan ze op zoek naar hun verleden. Volgend jaar wil ik de reeks graag verder lezen.

Zo, dit was het dan voor 2020. Op naar 2021, hopelijk een beter jaar! En vooral veel leesplezier in 2021!

Mijn maandupdate maart 2020

13 maandag apr 2020

Posted by Birgit leest in Lectuurupdate

≈ Een reactie plaatsen

Tags

Annejet Van Der Zijl, Anneleen Van Offel, Beeban Kidron, Brené Brown, Connie Palmen, coronquarantaine, De kracht van kwetsbaarheid, De kunst van het ongelukkig zijn, Dirk De Wachter, Een smerig dier, Hier is alles veilig, I.M., Jan Terlouw, Koning van Katoren, Leon & Juliette, Paul Baeten

In maart zag ik één film en las ik zeven boeken, dus al bij al is dat wel een goede maand. Het enige dat misschien valt op te merken is dat het vooral dunne boeken zijn die ik uitgelezen heb, omdat ik in maart ook een dunneboekenweekend gehouden heb omdat ik het leuk vind als het goed vooruit gaat. Dat geeft een goed gevoel, maar de boeken die ik gelezen heb waren wel interessant. Waarom ik ze interessant vond, lees je hieronder:

To Wong Foo, Thanks For Everything! Julie Newmar van Beeban Kidron (1995)***

Deze film zag ik op aanraden van en in samenzijn met mijn vriend. Het is geen film die ik zelf zou uitkiezen, maar de film heeft me wel doen lachen en ik heb me wel geamuseerd. Het verhaal is wat van de pot gerukt. Drie travestieten (waaronder Wesley Snipes en Patrick Swayze die verkleed zijn als travestieten) zijn op weg naar Hollywood om aan een schoonheidswedstrijd deel te nemen. Ze komen onderweg van alles tegen, maar dan valt de auto in panne en komen ze vast te zitten in een klein dorpje waar ieder huisje zijn eigen kruisje heeft. De travestieten zorgen echter voor kleur in het dorpje: ze stylen de dorpsbewoners en helpen ook waar nodig in het huishouden. Het is een echte feelgood movie!

De kunst van het ongelukkig zijn van Dirk De Wachter (2019)***

De kunst van het ongelukkig zijn toont aan dat het inderdaad de dag van vandaag een kunst is om ongelukkig te zijn. In de wirwar van de social media ziet iedereen er gelukkig en blij uit, maar niets is minder waar. Tegenwoordig vraagt het durf en lef om eens te zeggen dat je je niet gelukkig voelt. Dit boekje vertelt eigenlijk weinig nieuws, maar bevestigt wel wat we eigenlijk allemaal weten: dat het oké is om af en toe eens een mindere dag of periode te hebben en dat dat kan en mag. Een aanrader om in deze tijden van Instagelukkig te lezen en al dat blij gedoe op social media te relativeren.

Een smerig dier van Paul Baeten (2019)***

Een smerig dier was de Te Gek?!-novelle van 2019 en gaat over een man die depressief is. Hij heeft een auto-ongeluk, maar breekt dan zijn voet en brengt zijn dagen door bij zijn moeder en tante om te recupereren. Hij heeft een goede band met zijn dementerende tante, maar zij lijkt soms de situatie niet goed te begrijpen en scheldt hem van tijd tot tijd eens uit. Een onderhoudend verhaal dat duidelijk maakt wat depressie is en dat aantoont dat je leven door bepaalde situaties soms eens op stop gezet wordt.

De kracht van kwetsbaarheid van Brené Brown (2013)****

In De kracht van kwetsbaarheid maakt Brené Brown duidelijk dat het juist goed is om je kwetsbaar te tonen en dat dat je sterker maakt. Het is oké om af en toe eens een kemel te schieten en daaruit te leren. Ze toont dit aan via persoonlijke en werkgerelateerde voorbeelden. De kracht van kwetsbaarheid valt onder de categorie zelfhulpboeken, wat ik af en toe eens graag lees en is toch wel een van de betere in zijn genre die ik al gelezen heb.

Leon & Juliette van Annejet Van Der Zijl (2020)****

Leon & Juliette is het boekenweekgeschenk van 2020 en wat voor één! Aan de hand van historische feiten schetst Annejet Van Der Zijl het liefdesverhaal van Leon & Juliette die zich in tijden van de slavernij in Amerika afspeelt. Leon is een blanke man en Juliette is een zwarte vrouw, wat hun relatie niet evident maakt. Jarenlang hebben ze hun relatie kunnen verbergen totdat ze verhuizen naar Nederland, waar slavernij niet bestaat. Het verhaal is geschreven aan de hand van historische documenten die Annejet Van Der Zijl teruggevonden heeft. Het is een mooie mix van geschiedenis en liefde en hoe de liefde onoverwinnelijk kan zijn.

Hier is alles veilig van Anneleen Van Offel (2020)****

Lydia gaat naar Israël om daar haar stiefzoon, Immanuel te gaan helpen, maar wanneer ze daar aankomt, blijkt dat hij gestorven is. We worden meegevoerd in een reis door het heden en verleden en hoe alles zo ver is kunnen komen waardoor Immanuel nu gestorven is. Hier is alles veilig is een moeilijke reis die zeer beklemmend is, want Immanuels levensweg was niet zonder hobbels. Aan de hand van verhalen van zijn vriendin en vader probeert Lydia alles te reconstrueren.

I.M. van Connie Palmen (1998)****

In I.M. vertelt Connie Palmen over haar ontmoeting met Ischa Meijer en hoe dit haar leven heeft veranderd. Samen met Palmen bewandel je als lezer het liefdesparcours dat Ischa en Connie hebben afgelegd tot het noodlot toeslaat. Hun liefde voor Amerika, voor elkaar en hoe ze soms ruzie maakten, maar daarna de plooien weer gladgestreken worden toont aan hoe ze beiden voor elkaar gemaakt zijn en hoe ze in hun afhankelijkheid van elkaar toch onafhankelijk zijn. Een prachtig liefdesverhaal!

Koning van Katoren van Jan Terlouw (1971)****

Stach wordt geboren op de dag dat de oude koning sterft. Maar de koning heeft geen opvolger, dus nemen de zes ministers het hef in handen en regeren over het land. Maar Stach wil graag koning van Katoren worden en daagt de ministers uit om eender wat te doen om koning te worden en zo vervult hij zeven opdrachten opgelegd door de ministers. Slaagt Stach in zijn opzet en kan hij koning van Katoren worden? Een meeslepend avonturenverhaal voor zowel jong als oud dat tot op het einde zeer spannend blijft.

Ondertussen zijn we al bijna halverwege april, maar dat laat niet weg dat ik aan jullie een fijne leesmaand wens voor april. Het lezen gaat traag maar gestaag en in het begin van de nieuwe maand krijgen jullie weer verslag van wat ik gelezen heb tijdens deze lockdownperiode.

Leesstapeltje april 2020

05 zondag apr 2020

Posted by Birgit leest in Lectuurupdate

≈ Een reactie plaatsen

Tags

Aminatta Forna, Annejet Van Der Zijl, Anneleen Van Offel, Annelies Verbeke, Archief van verloren kinderen, Özcan Akyol, Bedragaren, Blijf in uw kot, Brené Brown, Charles Lewinski, Client E. Busken, Colson Whitehead, Connie Palmen, coronquarantaine, De kracht van kwetsbaarheid, De kunst van het ongelukkig zijn, De polyglotte geliefden, De verborgen geschiedenis van Couritillon, Deserteren, Dirk De Wachter, Een smerig dier, Gabriel García Márquez, Geert Mak, Generaal zonder leger, Gij nu, Griet Op De Beeck, Grote verwachtingen, Guzel Jachina, Het achtste leven (voor Brilka), Het gewicht van woorden, Hier is alles veilig, Honderd jaar eenzaamheid, I Skuggorna, I.M., Ilja Leonard Pfeijffer, Is dit een mens & Het respijt, It, Jan Terlouw, Jeroen Brouwers, Katten som inte ville dö, Koning van Katoren, La superba, Leon & Juliette, Lina Wolff, Louis Paul Boon, Maaierstijd, Marek Sindelka, Margot Vanderstraeten, Materiaalmoeheid, Mazzel Tov, Nino Haratischwili, Pascal Mercier, Paul Baeten, Pieter Daens, Primo Levi, Sapiens, Sara Lövestam, Stephen King, Terry Pratchett, The Best of Delphine Lecompte, The Memory of Love, The Nickel Boys, Tony Samuelsson, Valeria Luiselli, Yuval Noah Harari, Zulajka opent haar ogen

In maart las ik 7 van de 25 boeken uit die op mijn leesstapel voor de coronaquarantaine zijn beland. Nu heb ik die stapel verder aangevuld met 8 nieuwe boeken, wat op 26 boeken komt voor april. Begin mei maken we dan de balans op en kijken we of de quarantaine nog steeds wordt verlengd en naar gelang daarvan pas ik mijn leesstapel aan. Het is wel duidelijk dat ik beduidend meer lees nu ik geen andere dingen te doen heb ’s avonds en in het weekend, dus ik hoop dat ik in april toch een aantal boeken van mijn leesstapel kan lezen. Verder wil ik in april ook tijd maken om verder te schrijven aan mijn recensies, want op dat vlak zit ik wat achter.

De boeken die ik in april uitgelezen heb zijn (hiervan volgt nog een blog en een recensie):

1. De kunst van het ongelukkig zijn van Dirk De Wachter
2. Een smerig dier van Paul Baeten
3. De kracht van kwetsbaarheid van Brené Brown
4. Leon & Juliette van Annejet Van Der Zijl
5. Koning van Katoren van Jan Terlouw
6. Hier is alles veilig van Anneleen Van Offel
7. I.M. van Connie Palmen

De boeken die deze maand op mijn leesstapel belanden zijn:

  1. Deserteren van Annelies Verbeke
  2. Archief van verloren kinderen van Valeria Luiselli
  3. Bedragaren van Sara Lövestam
  4. I skuggorna van Sara Lövestam
  5. The Best of Delphine Lecompte
  6. Materiaalmoeheid van Marek Sindelka
  7. Gij nu van Griet Op De Beeck
  8. Generaal zonder leger van Özcan Akyol
  9. The Nickel Boys van Colson Whitehead
  10. Het achtste leven (voor Brilka) van Nino Haratischwili
  11. Het gewicht van woorden van Pascal Mercier
  12. De polyglotte geliefden van Lina Wolff
  13. Zulajka opent haar ogen van Guzel Jachina
  14. Maaierstijd van Terry Pratchett
  15. Grote verwachtingen van Geert Mak
  16. Katten som inte ville dö van Tony Samuelsson
  17. Is dit een mens & Het respijt van Primo Levi
  18. De verborgen geschiedenis van Courtillon van Charles Lewinski
  19. It van Stephen King
  20. La superba van Ilja Leonard Pfeijffer
  21. Pieter Daens van Louis Paul Boon
  22. Sapiens van Yuval Noah Harari
  23. The Memory of Love van Aminatta Forna
  24. Honderd jaar eenzaamheid van Gabriel García Márquez
  25. Client E. Busken van Jeroen Brouwers
  26. Mazzel Tov van Margot Vanderstraeten

Dit is mijn leesstapel voor april. Ik zie wel hoe ver ik geraak, maar momenteel kan ik toch niet ver lopen, aangezien we allemaal in quarantaine zitten en in ons kot moeten blijven. Ik wens iedereen toch veel leesplezier en hopelijk motiveert deze periode ook mensen die gewoonlijk niet lezen om eens een boek op te pakken!

Mooie fragmenten: Fictie als verlangen naar de waarheid

20 vrijdag mrt 2020

Posted by Birgit leest in Mooie fragmenten

≈ Een reactie plaatsen

Tags

Connie Palmen, I.M.

Natuurlijk hadden ze gelijk. Maar hun gelijk was voor Ischa een reden om juist wel van mij te houden en het was voor mij de reden om van hem te houden. Uit hun gelijk komt die noodzakelijke liefde voor dat werk voort. Het is waar: drie is een massa en voor een massa ga ik spelen, die wil ik amuseren, choqueren, beleren, die wil ik verhalen vertellen.

Bij Ischa zie ik het ook. Het is een weerspannigheid tussen geheimzinnigheid en openhartigheid, tussen het verlangen om de waarheid te spreken en het onvermogen om dat in de meest intieme situaties te doen, het is de erkenning dat het wezen van de liefde kennis is en de worsteling met de angst, met zo veel angst om je te laten kennen. Wie schrijft grijpt met de pen naar de macht, omdat de machteloosheid onverdraaglijk groot is. Wie schrijft houdt even op met zichzelf geweld aandoen, met het loochenen, liegen, voorwenden, verhullen, met alles waartoe de schrijver zich gedwongen ziet zodra de angst toeslaat voor wat iemand met je kan doen. En die angst slaat toe zodra er iemand anders opduikt en dreigt de droom van het gekend willen worden waar te maken.

Schrijven komt voort uit zwijgen, angst, verlegenheid en uit een misschien wel bovenmatige ontwikkelde afkeer van onechtheid, vooral de eigen onechtheid. Fictie komt voort uit het verlangen naar de waarheid.

Er wordt me iets te veel ijdelheid toegeschreven aan acteurs, auteurs, performers, aan iedereen die blijk geeft om zich op de een of andere manier te willen openbaren. Volgens mij is de bron van die ambitie en het talent bijkans tegengesteld aan zoiets als ijdelheid: het is het terecht of onterecht gevoelde onvermogen om zich te openbaren in dagelijkse daden. Dit vermeende onvermogen kan alleen maar voortkomen uit mislukte, onbegrepen of miskende boodschappen en de meest wrede ontkenning is de boodschap van de liefde. Er is te weinig geloofd in de liefde van je daden.

Schrijvers, acteurs, entertainers, dansers, dichters en hoeren, ze begeven zich allemaal op het immense podium waar de wet van het alsof regeert. Ze doen dit omdat alleen het alsof hun de mogelijkheid biedt om de waarheid te zeggen. Op het podium van de fictie is de onthulling van de waarheid niet bedreigend of teleurstellend, want fictie maakt de schrijver en de speler onaantastbaar, juist omdat ze de pretentie van de waarheid hebben laten varen.

Maart loopt op zijn eind. Binnen twee maanden zijn er van het boek zeventigduizend in druk en gaan er dagelijks duizend over de toonbank. Vanaf de eerste vier nullen heb ik het getal niet meer kunnen bevatten, ik ben ermee opgehouden dat te proberen. Niet alleen in interviews, maar ook door familie en vrienden wordt me gevraagd hoe ik het kan verwerken, maar er is geen ramp gebeurd en er valt niks te verwerken. Ik laat er nauwelijks mijn gedachten over gaan en zoek niet naar verklaringen. Het enige wat mij bezighoudt is die man den de liefde voor hem. Ze is zo groot dat ik er soms naar verlang haar een paar uur niet te hoeven voelen, maar dat gaat niet.

Uit I.M. van Connie Palmen

Lectuurupdate: Lezen in tijden van corona

19 donderdag mrt 2020

Posted by Birgit leest in Lectuurupdate

≈ Een reactie plaatsen

Tags

Annejet Van Der Zijl, Anneleen Van Offel, Annelies Verbeke, Özcan Akyol, Bedragaren, Brené Brown, Charles Lewinsky, Colson Whitehead, Connie Palmen, De kracht van kwetsbaarheid, De kunst van het ongelukkig zijn, De polyglotte geliefden, De verborgen geschiedenis van Courtillon, Deserteren, Dirk De Wachter, Een smerig dier, Geert Mak, Generaal zonder leger, Gij nu, Griet Op De Beeck, Grote verwachtingen, Guzel Jachina, Het achtste leven (voor Brilka), Het archief van verloren kinderen, Het gewicht van woorden, Hier is alles veilig, I Skuggorna, I.M., Is dit een mens & Het respijt, Jan Terlouw, Katten som inte ville dö, Koning van Katoren, Leon & Juliette, Lezenintijdenvancorona, Lina Wolff, Maaierstijd, Marek Sindelka, Materiaalmoeheid, Nino Haratischwili, Pascal Mercier, Paul Baeten, Primo Levi, Sara Lövestam, Terry Pratchett, The Best of Delphine Lecompte, The Nickel Boys, Tony Samuelsson, Valeria Luiselli, Zulajka opent haar ogen

Lezen in tijden van corona behoeft drastische leesmaatregelen! Daarom een stapeltje van wel 25 (!) boeken die ik wil lezen in coronatijd omdat ik denk dat dit toch nog even zal duren…

Op de leesstapel ligt een mix van fictie, non-fictie, Zweedse en Engelse boeken, jeugdliteratuur. Kwestie van te kunnen afwiselen:
1. De kunst van het ongelukkig zijn van Dirk De Wachter ✔
2. Een smerig dier van Paul Baeten ✔
3. De kracht van kwetsbaarheid van Brené Brown ✔
4. Leon & Juliette van Annejet Van Der Zijl ✔
5. Koning van Katoren van Jan Terlouw
6. Hier is alles veilig van Anneleen Van Offel
7. I.M. van Connie Palmen
8. Het achtste leven (voor Brilka) van Nino Haratischwili
9. Deserteren van Annelies Verbeke
10. Generaal zonder leger van Özcan Akyol
11. Gij Nu van Griet Op De Beeck
12. Het gewicht van de woorden van Pascal Mercier
13. Materiaalmoeheid van Marek Šindelka
14. Het archief van verloren kinderen van Valeria Luiselli
15. De polyglotte geliefden van Lina Wolff
16. Zulajka opent haar ogen van Guzel Jachina
17. Maaierstijd van Terry Pratchett
18. Grote verwachtingen van Geert Mak
19. Bedragaren van Sara Lövestam
20. I Skuggorna van Sara Lövestam
21. Katten som inte ville dö van Tony Samuelsson
22. Is dit een mens & Het respijt van Primo Levi
23. The Best Of Delphine Lecompte
24. De verborgen geschiedenis van Courtillon van Charles Lewinsky
25. The Nickel Boys van Colson Whitehead

Veel sterkte en goede moed aan iedereen in deze bange, rare tijden!

Leesstapeltje maart 2020

03 dinsdag mrt 2020

Posted by Birgit leest in Lectuurupdate

≈ Een reactie plaatsen

Tags

Bedragaren, Brené Brown, Colson Whitehead, Connie Palmen, De kracht van kwetsbaarheid, De kunst van het ongelukkig zijn, Dirk De Wachter, Het achtste leven (voor Brilka), I Skuggorna, I.M., Is dit een mens & Het respijt, Katten som inte ville dö, Nino Haratischwili, Primo Levi, Sara Lövestam, The Best of Delphine Lecompte, The Nickel Boys, Tony Samuelsson

Ook maart begin ik met mijn welgekend leesstapeltje. We starten de maand ambitieus en we zien wel waar die eindigt! Hopelijk met veel uitgelezen boeken.

Reeds in begonnen in februari:
– The best of Delphine Lecompte
– De kracht van kwetsbaarheid van Brené Brown
– Is dit een mens & Het respijt van Primo Levi
– Katten som inte ville dö van Tony Samuelsson
– Het achtste leven (voor Brilka) van Nino Haratischwili
– I.M. van Connie Palmen

Lezen in een andere taal:
– Bedragaren van Sara Lövestam
– I Skuggorna van Sara Lövestam
– Katten som inte ville dö van Tony Samuelsson
– The Nickel Boys van Colson Whitehead

Omdat we nu eenmaal veel hulp nodig hebben:
– De kracht van kwetsbaarheid van Brené Brown
– De kunst van het ongelukkig zijn van Dirk De Wachter

Aan iedereen een toffe leesmaand gewenst! 😊

Uitgelezen: Jij zegt het van Connie Palmen

30 zaterdag mrt 2019

Posted by Birgit leest in Reading Around The World Challenge, Uitgelezen

≈ Een reactie plaatsen

Tags

Connie Palmen, Jij zegt het, Prometheus

In Jij zegt het beschrijft Connie Palmen de liefdesrelatie tussen Sylvia Plath en Ted Hughes, twee Engelstalige schrijvers, die de dag van vandaag zeer bekend zijn in de Engelstalige literatuur. In dit boek beschrijft Palmen vanuit het standpunt van Ted Hughes en hoe hij hun relatie ervoer. Ze begint bij de ontmoeting van de twee schrijvers en hoe hun passie voor elkaar laaide, maar ook over de teloorgang van hun relatie met alle gevolgen van dien.

Sylvia Plath is een bekende dichteres, schrijfster en essayiste, maar tijdens haar leven kent haar werk weinig populariteit. Zelf hunkert ze enorm naar die roem, maar dat blijft uit tot na haar zelfmoord. In deze roman wordt Sylvia Plath beschreven als een vrouw die zowel haar hoogtes als haar laagtes kent en dat is zeker ook te merken in haar relatie met Ted Hughes, die zeer onstabiel is. Ze is controlerend, jaloers en heel onzeker, maar bij hun ontmoeting was daar nog niets van te merken. Wanneer ze elkaar immers ontmoeten, worden ze beiden naar elkaar toegetrokken en dat is het begin van een passionele, maar ook een heel turbulente relatie. Het feit dat het er zo aan toe zal gaan, is al snel te merken in een van de eerste alinea’s van de roman.

‘In de zeven jaar die we samen doorbrachten heb ik haar nooit bij iemand – ook bij onze kinderen niet – gezien zoals ze was, zoals ik haar kende, de vrouw met wie ik leefde, de vrouw die me stampend als een tochtige merrie tot bloedens toe in mijn wang beet bij onze eerste ontmoeting.
We omhelsden elkaar niet, we vielen elkaar aan.
Briesend – van genot, van vreugde – rukte ik de rode haarband van haar hoofd, trok de zilveren oorringen van haar lellen, het liefst had ik haar jurk in flarden gescheurd, haar ontbloot van al die parafernalia van fatsoen, volgzaamheid en beschaving, van onechtheid.
Het was wreed, het deed pijn.
Het was echt.
We maakten elkaar buit.
Nog geen vier maanden later ben ik met haar getrouwd.
Van een vrouw die je bijt in plaats van kust, had ik moeten weten dat iemand liefhebben voor haar gelijkstond aan iemand bevechten. Van mezelf had ik moeten weten dat ik met het stelen van de sieraden alleen haar opsmuk had weggerukt en als trofeeën bij me had gestoken. Wie zo een liefde begint, weet dat er in het hart van die liefde geweld en vernietiging schuilgaat.
Tot de dood erop volgt. Van meet af aan was het gedaan met een van ons
Het was zij of ik. .
In het verslindende geweld dat liefde heet, had ik mijn gelijke gevonden.’ (p.7-8)

En hij beschrijft ook haar karakter en hoe hij haar ervoer. Hoe ze naast de liefhebbende vrouw, ook een vat vol venijn is. Bij haar lagen liefhebben en haten zo dicht bij elkaar dat er geen verschil was.

‘Ik geloof in zoiets als een echt zelf en ik weet hoe zeldzaam het is om het te horen spreken, om het bevrijd te zien worden uit die cocon van valsheid en onbeduidendheid, de schijngestalten die we aan anderen presenteren om bij hen in de smaak te vallen, ze te misleiden. Hoe gevaarlijker het echte zelf, hoe geraffineerder de maskers. Hoe bijtender het gif dat we het liefst over anderen zouden spugen – om ze te verlammen, te doden – hoe zoeter de nectar waarmee we hen verlokken naar ons toe te komen, in onze nabijheid te zijn, van ons te houden.
Ze was een zoetgeurend vat vol venijn.
Ik had nooit eerder iemand ontmoet bij wie liefhebben en haten zo dicht bij elkaar lagen dat er bijna geen verschil was. Ze wilde niets liever dan iemand liefhebben, maar ze haatte het als ze het daadwerkelijk deed. Ze wilde niets liever dan bemind worden, maar ze heeft iedereen die ooit van haar heeft gehouden genadeloos voor deze liefde afgestraft.’ (p.9)

In het boek worden als het ware dus twee Sylvia Plaths neergezet: de ene is een zelfzekere, begeerlijke vrouw en de andere is een onzekere, jaloerse vrouw en Ted Hughes kende de twee Sylvia Plaths beter dan geen ander. In het boek weet Palmen dan ook zeer goed de emoties van Plath goed weer te geven alsook de geestesproblematiek waarmee ze kampte. Toen ze jong was, heeft ze immers getracht om zichzelf van het leven te beroven en ze is ook enorm gefascineerd door de dood. Dat komt vooral aan het licht in haar semiautobiografische boek The Bell Jar, dat een groot succes kende. Bij Palmen gaat het dus niet enkel om het verhaal, maar ook om de karakterschets van Plath. Zo is Sylvia Plath zeer onzeker en zeer jaloers en heeft ze emotionele uitbarstingen. Dit is onder andere te merken in het fragment dat volgt op de ontdekking dat Ted Hughes met een jonge studente op wandel was en waarna ze haar woede fulmineerde. In één lange zin geeft Palmen haar uitbarsting weer.

‘Wat volgt is een week lang staccato mortiervuur, opgerakelde vermoedens van her – dat ik toen en toen te laat thuiskwam, smoesjes verzon, ze intuïtief wist dat ik haar bedroog – dat ik haar van een vriendelijk wezen in een misantroop had veranderd omdat ze van mij leerde zogenaamd echt en reëel te zijn, de universiteitskliek haar ongebreidelde mensenliefde niet verdiende, maar zij me nu had betrapt met zo’n achterlijk wicht, en dat ze onpasselijk werd van de bête glimlach die ik de leeghoofdige del schonk, dat ik net zo ijdel was als al die lelijke, promiscue, verachtelijke zakkenwassers van Smith die hun vrouwen bedrogen met studentes, ingepalmd door de stupide adoratie van hersenloze bakvissen, en ik geen haar beter was dan alle andere mannen, ook een laffe, achterbakse, egoïstische, overspelige, zelfingenomen leugenaar was, voor wie ze alles over had gehad, alles, maar dat ze me nu kwijt was, het huis stonk naar overspel en leugens, ze geen liefde meer voor mij kon voelen, alleen nog afkeer en haat.’ (p. 103)

Na het lezen van deze roman daagde het bij mij dat Sylvia Plath misschien niet de juiste diagnose als bipolaire patiënt heeft gekregen, maar dat er misschien meer aan de hand was. Zelf denk ik op basis van deze roman van Palmen dat ze eerder neigt naar een borderline stoornis (cf. het laag gevoel van eigenwaarde, zelfdestructief gedrag, separatieangst na haar scheiding, emotionele instabiliteit en uitbarstingen, alles of niets), maar ze leefde te vroeg om deze diagnose te krijgen, want de borderline stoornis vond pas ingang vanaf de jaren ’90. Hiervoor baseer ik me natuurlijk enkel maar op dit boek, want verder heb ik nog niets over of van Sylvia Plath en Ted Hughes gelezen. Dus op basis van één boek kan ik natuurlijk geen conclusies trekken. Daarvoor dien ik me eerst meer in hun levens en werk te verdiepen. Hiervoor geeft Jij zegt het al enkele verwijzingen naar titels van werken en dichtbundels van hen om hiervoor eventueel aan de slag te kunnen gaan. Het boek gaat dus niet enkel over hun liefdesleven, maar ook over het schrijverschap en hoe ze zich toentertijd in bepaalde kringen bewogen om toch maar die langverwachte roem te verkrijgen.

Palmen concludeert haar roman zeer mooi met de volgende zin: ‘Toen stuitte ik op de zin: ‘Een zelfmoord doodt twee mensen, Maggie, daar is hij voor bedoeld’, wist ik dat hij daarin gelijk had.’ (p.260). Ze pleegde immers niet enkel zelfmoord voor zichzelf, maar ook omdat ze niet kon leven met een scheiding van Ted Hughes, ook al heeft hij altijd het contact met haar behouden en zorgde hij nog steeds voor haar ook na hun scheiding.

Jij zegt het is een roman die je bij de keel grijpt, die beklijft en die je vooral weet mee te slepen in het leven van twee schrijvers en hun turbulente liefdesrelatie en waarbij je pagina na pagina meeleeft om tot het noodlottige einde te komen en te beseffen dat Palmen hun liefdesrelatie zeer intens heeft weergegeven, zoals het ook was, en heeft nagedacht over ieder woord en iedere zin.

Connie Palmen (Sint Odiliënberg, 25 november 1955) is een Nederlandse auteur en filosofe. In 1991 kende ze een groot succes met haar eerste roman, De Wetten en zo werd haar naam gevestigd in Nederland. In 1995 verscheen haar tweede roman, De Vriendschap en toen bleef het succes ook niet uit. Later schreef ze nog de romans I.M. (1998) en Geheel de uwe (2002) over het leven en de dood van Ischa Meijer, haar grote liefde. Ze won tal van prijzen met haar boeken en is toch wel een bekende naam in het Nederlandstalige schrijvers- en medialandschap.

Titel: Jij zegt het
Auteur: Connie Palmen
Uitgever: Prometheus
Verschijningsdatum: 01/09/2015
EAN Code: 9789044633382

Book Haul november en december 2018

21 donderdag mrt 2019

Posted by Birgit leest in Book Haul

≈ Een reactie plaatsen

Tags

12 regels voor het leven, Adriaan Van Dis, Bas Kast, Bruggenbouwers, Buiten de orde, Camilla Läckberg, Connie Palmen, Dat weet je niet, De dochter van Crusoe, De horizon, De kant van Swann, De monogrammoorden, De nieuwe religieuze intolerantie, De uittocht der muzikanten, De vogels, Du côté de chez Swann, E. H. Gombrich, Echt contact is niet de bedoeling, Een kleine geschiedenis van de wereld, Henk Steenhuis en Bert Bukman, Het drama van de afhankelijkheid, Het goddelijke monster, Hoe lees je een boek, Ian McEwan, Iedereen opera, Ik kom terug, Ish Ait Hamou, J.K. Rowling, Jan Guillou, Jane Gardam, Jens Christian Grondahl, Joe Speedboot, Kies je gelukkig, Klem, Marcel Proust, Margot Vanderstraeten, Martha Nussbaum, Mise en place, Onder een koperen hemel, Per Olov Enquist, Sophie Hannah, Stefan Hertmans, Sylvia Broeckaert, Tarjei Vesaas, The Children Act, The Crimes of Grindewald, Tom Lanoye, Tomas Espedal, Tommy Wieringa, Virginia Woolf, Volgens Proust, Vuurtorenwachter, Wieslaw Mysliwski, Zwaan

November

Een beetje laat, want ik zat wat achter met mijn Book Hauls. In november kocht ik weer vrij veel boeken, want in november is het Boekenbeurs in Antwerpen, waar ik echt wel mijn slag geslagen heb. Ik heb in totaal 7 boeken gekocht op de boekenbeurs en één gratis gekregen bij de stand van Bookspot. Ik kocht Het goddelijke monster van Tom Lanoye, omdat ik nu eenmaal meer van Lanoye wil lezen na Sprakeloos gelezen te hebben, Echt contact is niet de bedoeling van Connie Palmen, van wie ik ook echt meer wil lezen, Mise en place van Margot Vanderstraeten, die ik toch ook wel een goede schrijfster vind, De vogels van Tarjei Vesaas, omdat het me aangeraden werd en Scandinavisch is, Een kleine geschiedenis van de wereld van E. H. Gombrich, omdat het slechts €5,00 kostte, Joe Speedboot van Tommy Wieringa, omdat ik nu eenmaal eens iets van Wieringa moet lezen en tot slot Bruggenbouwers van Jan Guillou, omdat ik dit onlangs ontdekt heb en het ook Scandinavisch is. Het boek Kies je gelukkig van Bas Kast kreeg ik dus gratis op de stand van Bookspot.

Verder bracht ik ook een bezoekje aan Het Paard Van Troje en kocht ik er een non-fictie boek van Martha Nussbaum: De nieuwe religieuze intolerantie. Volgens mij is dit wel een zeer actueel boek, dus interessant om eens te lezen.

Verder bracht ik ook een bezoekje aan de Walry en kocht ik er drie boeken: The Children Act van Ian McEwan, De dochter van Crusoe van Jane Gardam en Onder een koperen hemel van Stefan Hertmans. Ik kreeg ook een gratis boekje van Jane Gardam bij mijn aankoop van De dochter van Crusoe, namelijk Zwaan. The Children Act kocht ik omdat het me een interessant verhaal lijkt en ik zou ook heel graag de recente verfilming van dit boek eens willen zien. Het boek van Jane Gardam kocht ik, omdat ik Een onberispelijke man van haar een mooi boek vond en wel wat meer van haar wil lezen en de poëziebundel van Stefan Hertmans kocht ik, omdat ik dit jaar wat meer poëzie wil lezen. In het begin van het jaar ging dit vrij goed, maar nu ligt het een beetje stil.

En tot slot kocht ik ook nog een aantal boeken op het werk: De kant van Swann van Marcel Proust, Du côté de chez Swann van Marcel Proust, Klem van Ish Ait Hamou en Vuurtorenwachter van Camilla Läckberg. De boeken van Proust kocht ik voor een Proust-projectje dat ik waarschijnlijk deze zomer zal doen, maar ik wil graag Proust ooit eens lezen en als het nu niet lukt, dan zal het zeker één van de komende jaren zijn. Het boek van Ish Ait Hamou kocht ik omdat ik wel een fan ben van Ish als mediafiguur. Ik heb het boek Als je iemand verliest die je niet kan verliezen reeds gelezen en Klem is eigenlijk de kortfilm gebaseerd op dat boek. Het boek Klem bevat dan het verhaal Als je iemand verliest die je niet kan verliezen met nog wat extra’s van de film. Dus ik ben hier eigenlijk wel benieuwd naar. En tot slot kocht ik Vuurtorenwachter van Camilla Läckberg om mijn collectie te vervolledigen, want ik verzamel nu de hele reeks en heb ook al een deel gelezen omdat ik deze reeks heel graag wil lezen.

Voor december zou ik zeggen dat ik wat minder boeken zou kopen, maar eigenlijk heb ik toch wel weer het een en ander gekocht in december. Dit volgt hieronder.

December

In december heb ik, zoals hierboven gezegd, weer tamelijk veel boeken gekocht en heb ik ook een paar boeken cadeau gekregen met de eindejaarsperiode.

Op het Boekenfestijn in Gent kocht ik een vijftal boeken: Ik kom terug van Adriaan Van Dis, De monogrammoorden van Sophie Hannah gebaseerd op Agatha Christie, Dat weet je niet van Jens Christian Grøndahl, De uittocht der muzikanten van Per Olov Enquist en Het drama van de afhankelijkheid van Connie Palmen. Deze keer vond ik op het Boekenfestijn niet echt veel dingen die mijn ‘meug’ waren, maar de boeken die ik gekocht heb, leken me toch interessant. Ik hoop de volgende keer op toch een betere selectie van boeken op het Boekenfestijn, want nu vond ik het een beetje teleurstellend, maar over mijn aankoop ben ik wel tevreden.

Ik bracht ook eens een bezoekje aan de Standaard Boekhandel en ik kocht er de volgende boeken: De horizon van Wiesław Myśliwski en Buiten de orde van Tomas Espedal. Het boek van Myśliwski kocht ik nog in het teken van mijn Europese Literatuurprijs-project, maar ik vrees dat ik die van 2018 niet meer zal afwerken. Ik ben wel aan het kijken om het misschien iets minder ambitieus aan te pakken in 2019 en enkel de shortlist te lezen. Buiten de orde kocht ik omdat het verhaal mij intrigeert en ook omdat Espedal een Scandinavische schrijver blijkt te zijn.

Verder kocht ik op het werk ook nog een paar boeken. Zo kocht ik Hoe lees je een boek van Virginia Woolf en 12 regels voor het leven van Jordan B. Peterson. Twee boeken die mij zeer interessant lijken en die ik wel graag zal lezen, denk ik.

En tot slot kreeg ik ook nog enkele boeken cadeau tijdens de eindejaarsperiode, namelijk Volgens Proust van Henk Steenhuis en Bert Bukman, een boek met allerlei vragen om jezelf beter te leren kennen en The Crimes Of Grindewald van J.K. Rowling.

En kocht ik ook iets voor mezelf tijdens de eindejaarsperiode om meer bekend te geraken met klassieke muziek en in dit geval opera: Iedereen opera van Sylvia Broeckaert.

En mijn voornemen voor het nieuwe jaar is natuurlijk minder boeken kopen! 😊

Leesstapeltje maart 2019

14 donderdag mrt 2019

Posted by Birgit leest in Lectuurupdate

≈ Een reactie plaatsen

Tags

Au revoir là-haut, Connie Palmen, Frankenstein, Herman van Veen, Jij zegt het, Margot Vanderstraeten, Mary Shelley, Mazzel Tov, Pierre Lemaitre, Voor het eerst

We zijn ondertussen halverwege maart, maar dat wil niet zeggen dat ik geen leesstapeltje voor deze maand heb klaargestoomd. Ik heb ondertussen al één van de vijf boeken uit, namelijk Jij zegt het van Connie Palmen. Een recensie volgt nog. Mijn selectie voor deze maand bestaat uit drie romans en twee non-fictie boeken. Mijn keuze voor de romans is Jij zegt het van Connie Palmen, Frankenstein van Mary Shelley en Au revoir là-haut van Pierre Lemaitre. Jij zegt het koos ik omdat ik eindelijk eens iets van Connie Palmen wil lezen die toch wel een grote naam is in de Nederlandstalige literatuur. Verder koos ik voor Frankenstein omdat dit het boek is voor de leesclub van maart. Ik las het vorig jaar reeds, maar ik vond het zo’n mooi boek dat ik het nu nog eens opnieuw lees en ten slotte koos ik voor Pierre Lemaitre omdat ik nog eens iets in het Frans wil lezen. Dit jaar is één van mijn doelstellingen meer in andere talen lezen en dit zou mijn eerste boek in het Frans zijn dit jaar.

Voor de non-fictie koos ik voor Mazzel Tov van Margot Vanderstraeten. Dit boek werd vorig jaar enorm gehypet en nu is het ook brandend actueel met het antisemitisme dat de nieuwsberichten overheerst. En tot slot koos ik ook nog voor Voor het eerst van Herman van Veen. Dit boek is een boek over ouder worden en alles dat daarbij komt te kijken en aangezien ik dit jaar 30 werd, lijkt dit mij een ideaal boek om te wennen aan die nieuwe voordeur.

Mijn leesmaand maart startte dus alvast goed en ik hoop nog veel meer te kunnen lezen deze maand. In ieder geval wens ik iedereen die dit leest een toffe, boekrijke leesmaand toe!

← Oudere berichten
Follow Birgit leest on WordPress.com

Archief

Categorieën

Verwacht

Autumn
Frankenstein
Oorlog en terpentijn
Winter
Winter Ali Smith
Moord in de Oriënt-Express
De waarheid over de zaak Harry Quebert
The Handmaid's Tale
Als je het licht niet kunt zien
Herfst
Bevroren dromen

Goodreads

Blogstatistieken

  • 13.824 hits
Follow Birgit leest on WordPress.com

Voer je e-mailadres in om deze blog te volgen en om per e-mail meldingen over nieuwe berichten te ontvangen.

Voeg je bij 18 andere volgers

Blog op WordPress.com.

Annuleren
Privacy en cookies: Deze site maakt gebruik van cookies. Door verder te gaan op deze website, ga je akkoord met het gebruik hiervan.
Voor meer informatie, onder andere over cookiebeheer, bekijk je: Cookiebeleid