Tags
Amélie Nothomb, Ambo|Anthos, Andrews MCMeel Publishing, Atlas Contact, Book Love, Camilla Läckberg, Claire Keegan, Claudio Morandini, De nachtwaker, Debbie Tung, Dit soort kleinigheden, Emily St. John Mandel, Ezelsoren, Het inzicht, Houtekiet, Joël De Ceulaer, Johan Braeckman, Koppernik, Livre de Poche, Lord of the Rings, Louise Erdrich, Månpocket, Millenniumtrilogie, Nieuw Amsterdam, Peter Jackson, Premier Sang, Sjöjungfrun, Sneeuw hond voet, Spectrum, Stieg Larsson, The Hobbit, Zee van rust, Zeemeermin
In maart las ik een aantal boeken uit die ik graag zou willen tippen. Maart was een goede leesmaand, want het was regenachtig en grijs, dus het was weinig aantrekkelijk om er veel op uit te trekken. Ik moet dringend wel mijn aantal stappen per maand verhogen, maar deze maand was geen maand waarbij er veel gewandeld werd. Hopelijk is het in april beter weer en kan ik ook weer wat vaker gaan wandelen en buiten komen.
In maart las ik ein-de-lijk mijn boek voor de Zweedse les uit: Sjöjungfrun av Camilla Läckberg. Het heeft veel tijd gekost om het uit te lezen, omdat het in het Zweeds nu eenmaal trager gaat, ondanks het feit dat ik de Nederlandstalige versie ernaast las en omdat mijn nonkel al op voorhand verklapt had wie de dader was, wat ik eigenlijk niet zo fijn vond, maar het boek is mij enorm goed bevallen. Mijn uitgebreide recensie (in het Zweeds en Nederlands) kan je hier lezen: https://bibisadventures.wordpress.com/2023/03/24/uitgelezen-sjojungfrun-zeemeermin-av-van-camilla-lackberg/
Book Love van Debbie Tung is een aanrader voor wie van boeken houdt en graag leest en ook nog eens introvert is. Het zijn korte, herkenbare graphic novels die zeer mooi getekend zijn. Ik zou overwegen om Quiet Girl in a Noisy World ook aan te schaffen. Deze kreeg ik cadeau voor mijn verjaardag en het is echt een cadeau voor mij.
Voor de leesclub, waar ik door ziekte helaas niet aan kon deelnemen, las ik De nachtwaker van Louise Erdrich. Dit boek gaat over de Chippewa indianen en speelt zich af in Amerika in het jaar 1953. Enerzijds is er Thomas die een nachtwaker is en tevens ook het hoofd van de indianen en hij wil dat de terminatie wet om de indianen te herhuisvesten en hun land kwijt geraken niet doorgevoerd wordt en komt er tegenop. Anderzijds is er Patrice die haar zus kwijt is en die bemind wordt door twee mannen, maar zelf geen keuze kan maken voor wie ze nu eindelijk zal kiezen. Thomas ontmoet geregeld een zeker Roderick, die een geest of hallucinatie is. Zullen de indianen het proces winnen en voor wie kiest Patrice? Vragen die de lezer bezighoudt, maar het gaat over veel meer dan dat.
Premier Sang van Amélie Nothomb was een mooi tussendoortje. Op 17 maart 2020, de eerste dag van de allereerste lockdown in Frankrijk sterft de vader van Amélie Nothomb aan kanker op 83-jarige leeftijd. Premier Sang is een ode van Amélie Nothomb aan haar vader en ze vertelt over zijn leven toen hij nog jong was en hoe hij opgroeide. Het is een mooi eerbetoon aan haar vader, waarvoor ze ook de Prix Renaudot 2021 won. Haar vader werd naar ‘de Nothombs’ gestuurd om hem ‘hard’ te maken, maar waar hij leuke avonturen beleefde met zijn tantes en nonkels. Ook zijn carrière als beginnend diplomaat kende een vlammende start toen hij gijzelaar was in een gijzelactie door de rebellenleider Christian Gbenye in Stanleyville in het voormalig Belgisch Congo.
Ezelsoren van Johan Braeckman las ik na een drietal maanden eindelijk uit. Het zijn columns, essays, artikels over kritisch denken, religie, Charles Darwin. Allemaal onderwerpen waar Johan Braeckman thuis in is als filosoof. Sommige artikelen zijn iets complexer, andere lezen vlot weg, maar het was toch een mooie verzameling van wat hij al allemaal geschreven heeft, dus zeker een aanrader.
Zee van rust van Emily St. John Mandel was één van de boeken die ik deze maand minder goed vond. Ik was niet helemaal weg van het science fiction-achtige verhaal met tijdreizen. Het boek op zich las wel vlot, maar ik kon me minder vinden in de karakters en ook de tijdreiziger die terug moest keren in de tijd om een anomalie te vinden. Ik lees zelden tot nooit science fiction en dat is misschien de reden waarom ik het minder goed vond.
Ik las ook Dit soort kleinigheden van Claire Keegan, een mooi, klein en fijn pareltje. Het gaat over een man, Bill Furlong, die veel werkt en ook goed verdient. Eén van zijn klanten is een nonnenklooster waar vrouwen en meisjes terechtkomen en tewerk worden gesteld, maar ook zwaar verwaarloosd worden. Het is een stukje geschiedenis (de Magdalena wasserijen) vermengt met fictie en een man die durft tegen de gevestigde instanties op te komen.
Sneeuw, hond, voet van Claudio Morandini was mijn laatste boek van de maand maart. Ik schreef op mijn blog een korte recensie en verwijs daar graag naar, als je het wilt lezen: https://bibisadventures.wordpress.com/2023/03/30/uitgelezen-sneeuw-hond-voet-van-claudio-morandini/
In maart bekeek ik ook de Millenniumtrilogie (films) die gebaseerd zijn op de boeken van Stieg Larsson. Michael Nyqvist speelt Michael Blomkvist en Noomi Rapace speelt Lisbeth Salander. De verhalen volgen de zeer bekende boeken. Michael is een journalist van het spraakmakende maandblad Millennium. Lisbeth heeft een moeilijk karakter, heeft veel tatoeages en staat onder curatele. Hun wegen kruisen elkaar in de zoektocht naar de dader van een moord en zo leren ze elkaar kennen. Goed voor drie zeer goed geschreven boeken. De films stelden echter wat teleur. Ik vind de boeken veel beter uitgewerkt en zat echt op het puntje van mijn stoel, terwijl ik dat bij de films minder had. Dus ik raad eerder aan de boeken te lezen dan de films te bekijken.
Ook trilogie van Lord of the Rings en The Hobbit werden bekeken. Voor Lord of the Rings heb ik al meerdere pogingen ondernomen om ze te bekijken, maar ik viel altijd in slaap. Volgens het regime dat mijn vriend en ik hebben aangehouden: om 19u beginnen zodat ze tegen 22u ongeveer gedaan zijn, heeft wel zijn vruchten afgeworpen, want ik heb voor het eerst de films echt volledig gezien en bewust meegemaakt. Ik wist niet dat de films van Lord of the Rings zo goed ineen zaten. Ik heb ze met veel plezier gezien. The Hobbit daarentegen viel wat meer tegen. Ik moest echt in de eerste film komen. Ik vond de films wel beter worden naarmate ze verder gingen, maar Lord of the Rings geniet mijn voorkeur. Waarover gaat het: Lord of the Rings is een fantasy reeks dat zich afspeelt in Midden-Aarde waarbij hobbits (Frodo, Sam, Merry en Pippin), een elf (Legolas), een mens (Aragorn), een dwerg (Gimil) en de tovenaar, Gandalf, een Fellowship of the Ring vormen en proberen de ring naar Mordor te brengen om de ring te vernietigen, want enkel zo kunnen ze voorkomen dat Sauron de macht grijpt en met zijn orcs alles en iedereen vernietigd. De films van The Hobbit zijn later gemaakt, maar komen in de tijd voor de films van Lord of the Rings, want dit gaat over hoe Bilbo Ballings aan de ring is gekomen, maar ook over een queeste met dertien dwergen onder leiding van Thorin Eikenschild om hun thuisland terug te roven van de draak Smaug. Beide trilogieën werden geregiseerd door Peter Jackson.
Tot slot heb ik nog een leuke podcast tip, waarvan ik al een aantal podcasts heb beluisterd, namelijk Het Inzicht met De Morgen van Joël De Ceulaer, die denkers, wetenschappers en kritische denkers vraagt om een cruciaal inzicht prijs te geven. Zo luisterde ik al naar Johan Braeckman die het heeft over het feit dat verstandige mensen vooral vallen voor gesofisticeerde vormen van nonsens, Rika Ponnet stelt dat mensen die lang samenleven soms fundamentele dingen niet over elkaar weten en Marc Buelens poneert dat antivaxers zelfs blindelings op de remmen van hun auto vertrouwen. Een podcast die je tot nieuwe inzichten brengt en die mij eigenlijk wel verrast heeft. Ik kwam er terecht toen ik zag dat er een podcast met Johan Braeckman was vlak nadat ik zijn boek Ezelsoren had uitgelezen en was aangenaam verrast van de podcast. Een aanrader dus!